Uit het archief: 25 jarig jubileum

(uit de nieuwsbrief van september 1987)

25 jarig jubileum Volkstuindersvereniging.

Van deze gelegenheid wil ik graag gebruik maken de Volkstuindersvereniging de Amateurtuinder van harte te feliciteren met haar 25 jarige jubileum. Vooral in Zwijndrecht – vanouds een tuindersdorp – denk ik dat het belangrijk is dat mensen de gelegenheid hebben in hun vrije tijd een stukje grond te bebouwen, groente te telen en hun hobby in de buitenlucht uit te oefenen. Dat zoiets in verenigingsverband gebeurt vind ik een goede zaak. Want op deze wijze wordt een stukje verantwoordelijkheid ten aanzien van het toezicht, onderhoud en verhuur overgelaten aan het partikulier initiatief. Zo heeft de gemeenteraad in dit kader onlangs ook besloten de inkooploods volledig aan de Volkstuindersvereniging over te dragen. Ik vertrouw erop dat de Volkstuinders-vereniging ook in de toekomst zal blijven opkomen voor de belangen van de volkstuinders en ik wens de vereniging daarbij veel sukses!

Wethouder van Welzijnszaken, R. Sterken

Het wel en wee van een volkstuinvereniging

Begonnen in oktober 1962 door enkele jonge volkstuinders met behulp van een paar ouderen. Deze ouderen hadden een vereniging in Dordrecht. Er waren enkele mensen met een volkstuin in Zwijndrecht. Gesteund door het Algemeen Verbond van Volkstuinders in Nederland, werd de V.T.V. ‘De Amateurtuinders’ geboren. Het merendeel van de leden had nog geen tuin, maar toch werd er al vlug een ledenvergadering gehouden. Er werd gesproken over een complex met huisjes en alles wat daarbij hoort.

Het voornaamste was echter : Hoe krijgen we grond om onze voornemens uit to voeren? Gesprekken met de Gemeente Zwijndrecht leverde sucses op. Wij konden aan het werk tegenover de tuinen van onze leden, die al een tuin hadden aan de Kerkweg. Wij waren wel gescheiden, maar vormden toch een eenheid. In die tijd kwam onze in- en verkoopcommissie van de grond. Heel bescheiden, want het begon met zaden en kunstmest. Al vlug kwamen daar pootaardappels bij. De winst was niet zo groot, maar kwam ten goede aan de V.T.V. De leden hadden het grootste voordeel. Die kregen 30% korting.

Het grootste probleem : geen opslagplaatst. Dus de zaden direct bij de leden bezorgen. De aardappels en de kunstmest kregen een plaatsje bij een bevriende kweker. Daar werd alles afgewogen en uitgegeven. Dit gebeurde meestal in maart met dikwijls veel wind en koud weer. De vreugde aan de Kerkweg was van korte duur. Er moest verhuisd worden naar de Develweg. De Gemeente wees ons een perceel grond toe waar ook niet-leden een stukje grond konden huren. Ons ledental was aangegroeid tot boven de vijftig leden. Het voordeel van een kleine vereniging is dat Je meer contact hebt met elkaar. Met het huidige aantal leden is dat meestal niet het geval.

Op het stuk land aan de Develweg stond een oude boerderij. Die werd al spoedig afgebroken. Al onze leden hadden inmiddels een tuin. We konden ons naar hartelust uitleven. De voorziening aan de Develweg was tijdelijk. Er mocht wel een klein schuurtje gebouwd worden. Er was daar een breed toegangspad en er mocht een vrachtwagen gebruikt worden om pootaardappelen en kunstmest te vervoeren. Op zaterdagmorgen kon door de leden het bestelde worden afgehaald. Wij hadden een inkoopcommissie, maar de bestuursleden waren niet te beroerd om een handje te helpen. Aan de Develweg zijn we begonnen om stambonen te kopen bij een bevriende handelaar. We wogen zelf de bonen uit en verkochten ze voor f. 2,50 per half pond. Dhr. Quist had een volkswagenbusje aangeschaft. In Dordrecht gingen we op vrijdagavond bij een handelaar pootaardappelen afwegen en gaven ze dan zaterdagsmorgens uit.

We kregen vergunning van de Gemeente Zwijndrecht om op het complex een schuurtje te bouwen (2,80 * 2,60m). Materiaal werd goedkoop gekocht en op zaterdagmorgen werd het onderkomen gebouwd. Er stond een klein bureau en een stoel. De leden kwamen binnen betalen en konden buiten hun spullen ophalen. Een groot deel van het jaar werd het schuurtje niet gebruikt. We zijn toen oud papier gaan verzamelen. Als het schuurtje vol was lieten we een container komen. Het papier werd verkocht en we konden de kas van de V.T.V. weer spekken. Het bestuur zat ook niet stil en toen het vast stond dat we een volkstuincomplex op Bakestein zouden krijgen hadden we ook een vinger in de pap. Het resultaat is (hoop ik) nu nog altijd te zien. Wanneer je dan eindelijk op je nieuwe complex zit verandert er wel wat. Je hebt rekening te houden met voorschriften door de Gemeente gesteld.

Het volkstuincomplex Bakestein is een openbaar park. Om dat goed te onderhouden heb je een vereniging nodig. Er wordt door de ’tuincommissie’ controle uitgeoefend om paden, tuinen en sloten vrij van onkruid te houden. Het is jammer dat een deel van het complex niet is verhuurd aan de V.T.V. Ja, er is veel veranderd in de 25 jaar die we als V.T.V. bestaan. Van de eerste 30 leden zijn er niet zoveel meer over. Vooral de laatste. jaren is er nog al wat verloop geweest. Je ziet veel nieuwe gezichten op de tuinen. Wat is een goede volkstuinder? Dat is in de eerste plaats iemand die zijn tuin goed onderhoud en benut. Het aanzien van een tuin, of het nu een siertuin met een mooi huisje of een moestuin is met groente, bloemen en fruit, het kan allemaal mooi zijn, mits het goed onderhouden wordt.

Als lid van een vereniging heb je rechten en plichten. Je hebt het recht om een kastje of een huisje op je tuin te bouwen (wel aanvragen!). Je bent verplicht om je aan het toegestane model en de toegestane maten te houden. Je kan tegenwoordig bij tuinders een stukje grond huren. Dit is meestal duurder dan bij ons en er zijn weinig voorzieningen. Verder is er geen toezicht op het schoonhouden van de tuinen en een inkoopcommissie is er ook niet. Als je langs zo’n complex gaat dan zie je direct dat daar geen vereniging werkzaam is. Het is daar vrijheid – blijheid. Er zijn op die complexen ook mensen die hun tuinen goed onderhouden. Dat zijn de echte liefhebbers. En dat is als regel ook het geval met leden van een volkstuinvereniging. Wij hebben een mooi complex wat gezien mag worden. Een in- en verkoopcommissie die veel goed werk verricht en zorgt dat het ons niet aan zaad, planten e.d. ontbreekt. Verder een tuincommissie die probeert om alle leden te stimuleren om hun tuinen goed te onderhouden. Daarboven een bestuur dat alles in goede banen leidt, zodat de leden zich nergens zorgen over behoeven te maten.

Nu gaan we aan de volgende 25 jaar beginnen. Laten we hopen dat het milieu niet slechter wordt, geen zure regen of teveel nitraat in de groente komt vanwege de bemesting. AAn deze dingen kunnen we zelf veel doen.

DE TUIN

De tuin zal altijd :
te ver van ons huis zijn
dichtbij ons huis zijn
een bron van ergernis zijn
een bron van plezier zijn
kaal zijn
vol bloemen staan
te nat zijn
te droog zijn
precies goed zijn
vult U zelf maar in …